Onu tanıyorum, hayatında yapabileceği her şeyi yaptığına kendini inandırmış biri. Yanılacağını bildiği halde daha önce, hayatında hiç pişmanlık yaşamamış bir insan. Bazen bu durum korkutur eğer, karşında seni tanıyan bir insan varsa.
Sanki bu yeryüzüne tekrar gelse bile, bir tanrı gibi yaptığı hataları doğru kabul edip, tekrar aynı hayatını yaşayacak biri, ama o tanrı değil.
Ulaşabileceği yere ulaştığında insan, oranın ne kadar anlamlı yada onun için anlamsız olduğunu anlar mı ?
Belki o anı yaşıyordu insanoğlu.
Ulaştığın nokta senin için ne anlam ifade ettiğini sorguladın mı hayatın boyunca?
Belki de artık bazı şeylerin peşine düşmeye karar verdiğimiz zaman, sorgulamaya istemsizce başladığımız anlamına da gelir…
Zamanla yol bizi mutlu olabileceğimiz yere doğru götürmeye başlar.
Bildiğimiz tek bir şey vardı.Sadece gittiğimiz şehirlerde bizi mutlu edecek bir şeyler arıyorduk. Bulamadığımızda ise neden dürüst olalım ki!!
Mutluluk kadar dürüst ne vardı ki hayatta kalıcı olmadığını bildiğin halde o anı yaşıyorsun ve gidiyor.
Gittiğimiz şehirlere hemen adapte olup orada yaşayan insanların aralarına karışabiliyor oda bende biliyorduk ki ikimizde çok iyi birer yalancıydık.
Ben biliyordum bu hikaye bir yerde başlayacaktı ama nerede ve ne zaman başlayacağını senden yada benden başka kimse bilmiyor.
