Muğlak olanı genellikle tek bir sebebe indirgemeye çalışırız. Karmaşık ve tamamlanmamış olan serüvenler ‘’görünürde’’ yüzeysellikle ilgilidir. Daha sonra delilik sayesinde duygusal anlamı güçlü bir şekilde ortaya koymak isteriz. Dizginlenemeyen duygusal güç ağırlaşarak yelpazenin dilimlerine yayılır. Bir şeyler anlatmayı amaçlarken sadece hissetmeyi tercih ettiğinizde ise derin bir trajediden çok, ışığa olan yakınlığımız içsel bir serüven olur. Bu deliliğin filtresinde, yarattığımız dil bizimle birlikte doğar ve ölür.
Rasyonel düşünceleri dağıtan ruh, daimi bir kahraman olmak ister. Toprak, üreten bir zanaatkar olmak ister. Yeşeren umut sonuç olarak göksel okyanusa erişmek ister.
Her şeyi nasıl toparlarız peki? Tek bir boyuta nasıl indirgeyebiliriz bu karmaşık serüveni?
Kavramları birer birer deliliğin filtresinden geçirerek.
“Imagine a place
where each turn
takes you home.” — Sarah L. Thomson
