Dönencede Sayhalar: Kasım – 2024
Birbirine benzeyen ailelerde büyümüş, aynı yollardan geçmiş, aynı insanları sevmiş ve aynı şeylerden nefret etmiş gibiyiz. Karanlıklarımız farklı bir tek. Her şey aynı olsa...
Dönencede Sayhalar: Ekim / 2024
Kendi çevremde de insan kötülüğe meyillidir derim hep ama her seferinde kötülüğün bu kadar gerçek, bu kadar esrik ve bu kadar uçsuz olduğuna şahit...
Dönencede Sayhalar: Eylül – 2024
Sabahlar serin artık. Bulutlar hiç olmadıkları kadar ağır. Çiçekler eskisi kadar gürbüz ve coşkun bir tazelikle baş vermiyorlar topraktan. Renklerin üzerine buğulu, şeffaf bir...
Dönencede Sayhalar: Ağustos – 2024
Kilisenin akşam güneşi vurmuş çatısı arkasından yukarıya doğrudan hayli geniş bir şekilde uzanan nefti yeşil dağa bakıyorum. Sanki bir fırça darbesiyle işlenmiş sık ağaçlar,...
Kapının Ardı
Yalnızlığıma dokunmayan yanların diyorum
Ne güzel
Ürkek ve derin, bir kapıyı aralıyorsun
Şakaklarına günün altın ikindisini katmış
Önümde vakur yürüyorsun
*
Bu tırnaklarınla aşındırdığın kapılar senin
Cılız bir çocukluk hayali
Herkes koşarken...
Dönencede Sayhalar / Akdeniz Notları: Temmuz – 2024
23 Temmuz 2024Aziz Nicolaos'un kırık lahdi başında mum yakan Ortodoksları bir kenardan izliyorum. Sessiz, sakin, din mefhumunun post-modern çağdaki ölçülü -biraz da folklorik- bir...
