Dönencede Sayhalar: Aralık – 2024
Birkaç gündür uyumak eyleminin aslında sırtımda bir külfet olduğunu, saatler ilerledikçe uyku ile aramda ilk bakışta sezilmeyen gizli bir mücadele başladığını duyumsuyorum. Aynı uykuları...
Dönencede Sayhalar: Kasım – 2024
Birbirine benzeyen ailelerde büyümüş, aynı yollardan geçmiş, aynı insanları sevmiş ve aynı şeylerden nefret etmiş gibiyiz. Karanlıklarımız farklı bir tek. Her şey aynı olsa...
Dönencede Sayhalar: Ekim / 2024
Kendi çevremde de insan kötülüğe meyillidir derim hep ama her seferinde kötülüğün bu kadar gerçek, bu kadar esrik ve bu kadar uçsuz olduğuna şahit...
Dönencede Sayhalar: Eylül – 2024
Sabahlar serin artık. Bulutlar hiç olmadıkları kadar ağır. Çiçekler eskisi kadar gürbüz ve coşkun bir tazelikle baş vermiyorlar topraktan. Renklerin üzerine buğulu, şeffaf bir...
Dönencede Sayhalar: Ağustos – 2024
Kilisenin akşam güneşi vurmuş çatısı arkasından yukarıya doğrudan hayli geniş bir şekilde uzanan nefti yeşil dağa bakıyorum. Sanki bir fırça darbesiyle işlenmiş sık ağaçlar,...
Kapının Ardı
Yalnızlığıma dokunmayan yanların diyorum
Ne güzel
Ürkek ve derin, bir kapıyı aralıyorsun
Şakaklarına günün altın ikindisini katmış
Önümde vakur yürüyorsun
*
Bu tırnaklarınla aşındırdığın kapılar senin
Cılız bir çocukluk hayali
Herkes koşarken...
